Ποίημα To Μέγα

Πάταξον μεν άκουσον δε

μην αντιδικείτε, ειρήνη υμίν

Έλληνα μέμνησο -  Μολών λαβέ

το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν

Ιερά εντολή γνώθι σαυτόν

μη προτρεχέτω η γλώττα διανοίας

πάσα γη τάφος ανδρών επιφανών

 αργία μήτηρ πάσης κακίας

Ουδέν κακόν αμιγές καλού 

προ του τέλους μηδένα μακάριζε

ουκ εστί δούλος υπέρ τον κύριον αυτού   

μη τα πτηνά τ’ ουρανού μας τάιζε

Πας μη Έλλην βάρβαρος

μα όστις υψώσει εαυτόν ταπεινωθήσεται

ο ρίψασπις ομοίως άνανδρος

το Γόρδιο δεσμό μη προσπαθείτε να λύσετε

Έλεον αιτήσου και ου θυσία 

εκ περισσεύματος καρδίας το στόμα λαλεί  

απώλειας σύμβουλος και η μανία

όρκο σέβου και τίμα πολύ

Της αρετής ο κόπος είν’ ελαφρύς

δικαιοσύνη η μόνη φροντίδα

πίστευε όμως και άφες αυτοίς

εν οίδα ότι ουδέν οίδα

 (ΑΠΕΛΛΗΣ)