ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΟΝΟΙΑ

Τι συμβαίνει, τι συμβαίνει;
Κι όλοι είναι θυμωμένοι;
Είπαν ήρθε το φεγγάρι
του ήλιου τ’ άρματα να πάρει
και ζητάει αυτή την πόλη
να την κυβερνούν διαβόλοι…

Αυτό τον καιρό επικρατεί στη χώρα μας ένας ιδιόμορφος και σχετικά σιωπηλός (ακόμα) “πανικός”. Ο κόσμος έχει μπερδευτεί πλέον μη γνωρίζοντας με βεβαιότητα τις πταίει για την κατάντια της πολιτικής κατάστασης στην πατρίδα μας. Έτσι με την ευκαιρία των λεγόμενων ευροεκλογών αποφασίζει (σχεδόν ένας στους δύο) να απέχει είτε γιατί έχει απηυδήσει, είτε γιατί δεν ενδιαφέρεται, είτε γιατί δεν γνωρίζει τι πρέπει να ψηφίσει. Το αποτέλεσμα ήταν να βγει το μήνυμα ότι πρέπει επιτέλους να γίνει μια σοβαρή μεταναστευτική πολιτική (μέσα σ’ όλα τα άλλα φυσικά όπως η βελτίωση της οικονομικής μας κατάστασης κλπ). Αποφασίστηκε λοιπόν να θεωρείται το δουλεμπόρειο κακούργημα, να κάνουν κι άλλους χώρους υποδοχής και κράτησης λαθρομεταναστών αλλά και να γίνει νεκροταφείο και τζαμί γι’ αυτούς. Συμπέρασμα; ο καθένας ας βγάλει το δικό του.
Πεποίθηση μας είναι πως οτιδήποτε κι αν επιχειρήσεις εν βρασμώ ψυχής δεν θα το καταφέρεις. Πόσο μάλλον όταν αυτό συμβαίνει στην πολιτική εξουσία, τότε σίγουρα δεν θα ληφθούν οι σωστές αποφάσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική ομόνοια γιατί οι εποχές είναι δύσκολες. Πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να συνασπιστούν και να προσπαθήσουν να έρθουν σε συνεννόηση με σκοπό την εξεύρεση λύσεων στα προβλήματα που μας απασχολούν και μας αγκίζουν είτε αυτά είναι εσωτερικά, είτε είναι διεθνή, όπως αυτό της οικονομικής κρίσης. Οι ανούσιες διαφωνίες και συζητήσεις για θέματα πολιτικάντικης φύσεως ή δευτερεύουσας σημασίας δεν βοηθούν καθόλου και ιδιαιτέρως τώρα, στο να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια, αλλά το αντίθετο. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ομόνοια που προτείνουμε να επικρατήσει στη πολιτική, πρέπει να έρθει αναγκαστικά μέσα απ’ το λαό, ο οποίος θα την επιβάλλει άσχετα από τα πολιτικά του πιστεύω. Είναι το επόμενο μήνυμα που πρέπει να δώσει. Πρέπει επιτέλους να βρεθει ένας τρόπος να επιστρέψει η τάξη και η αρμονία σ’ αυτή τη χώρα. Ο τόπος χρειάζεται όσο τίποτε άλλο μια ισορροπία δυνάμεων και ίσως τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή. Οι έριδες μεταξύ μας μόνο πάτημα σε ενδεχόμενους εχθρούς θα προσφέρουν και τίποτε περισσότερο. Ας το σκεφτούμε…
Όσο για τους μετανάστες - λαθρομετανάστες, πιστεύουμε ότι το να πάρουν τόσο γρήγορα «δικαιώματα» (τζαμί – νεκροταφείο) από τη στιγμή που δεν έχουν καθοριστεί ακόμα ξεκάθαρα οι «υποχρεώσεις» τους, είναι αν μη τι άλλο σαν σκέψη λίγο άστοχη. Ας θυμηθούμε ότι ήδη στην Ελλάδα ο αριθμός τους έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα επιτρεπτά όρια. Κάτι το οποίο μας οδηγεί αλλού, σε μία πολιτική δηλαδή που θα πρέπει να εξασφαλίσει πρώτα το μέλλον των Ελλήνων και όχι των μεταναστών – λαθρομεταναστών. Η ενσωμάτωση τέτοιων πληθυσμών στην κοινωνία μας γίνεται με γρήγορους ρυθμούς γιατί έτσι επιτάσσει η σημερινή κουλτούρα και το παράδειγμα της πρώην γιουγκοσλαυίας ίσως πλησιάζει επικίνδυνα στην μελλοντική μας ιστορία (εξελισσόμενο με μια διαφορετική μορφή), πράγμα που κανείς δεν θα απέκλειε εφόσον πολλές εξωτερικές δυνάμεις θα τις βόλευε κάτι τέτοιο (τόσα ακούγονται τελευταία). Η εικόνα της χώρας πρέπει επίσης να κρατά την ομοιογένεια της για να μπορεί πιο έυκολα να διατηρεί και την ομόνοια μεταξύ των πολιτών της! Η Ελλάδα έιναι ένα κράτος με μια συγκεκριμένη θρησκεία, με μια συγκεκριμένη γλώσσα, με συγκεκριμένα ήθη, βάσει των οποίων έκανε όλους τις αγώνες του εδώ και χιλιετίες για να μεγαλουργήσει αλλά και να επιβιώσει. Μη σεβόμενοι εμείς αυτά δεν μπορούμε να απαιτούμε από κανένα άλλο να το πράξει. Συνέπεια όμως αυτών θα είναι και ένα δυσοίωνο αύριο.

(το εισαγωγικό εξάστιχο είναι απο ποιήμα του Π. Μεσίσκλη)